زبان شیوا و رسای ادبیات ایران را با تکرار و بحث میتوان در ذهن عامه مردم فرو کرد تا فرهنگ با افتخار این مرز و بوم همیشه زنده و پویا باشد یکی از تریبونهای موثر در این راه همین وبلاگ بیان هست که خسته نباشید جانانه ایی را تقدیم این دوستان خواهم کرد که سهمی پررنگ در اعتلای فرهنگ و زنده نگاه داشتن ادبیات پربار کشور عزیزمان ایران دارند
باسلام.
امارشون از کجا بوده؟! به هر حال جهل جهله.. کسی که دیگه احکام رو میدونی و اصرار به جهل داره،دیگه نهایت ... می باشد.
احکام خدا چه در این دنیا و چه در اخرت همیشه هست و خواهد بود و هیچ کس نیز نمی تواند از ان سوء استفاده کند! و چوب ان را نهایت نخورد و به قعر جهنم سقوط نکند..